Opnieuw met elkaar verbinden als “partners in ouderschap”
opnieuw met elkaar verbinden niet als liefdespartners maar als
‘partners in ouderschap’.
Het blijkt keer op keer hoe hardnekkig het misverstand is dat, indien scheidende ouders ‘door de ogen van hun kinderen kijken’, zij hun conflicten wel zullen staken. Was het maar zo eenvoudig dan zouden we eerder een afname dan een toename zien van het aantal vechtscheidingen. Het komt pas echt goed met de kinderen als hun gescheiden ouders in staat zijn om goede ex-partners te worden. Het is ook een misvatting dat gescheiden stellen elkaar vooral moeten ‘loslaten’. Zij moeten zich juist opnieuw met elkaar verbinden niet als liefdespartners maar als ‘partners in ouderschap’.
Dit symposium biedt een nieuwe visie op echtscheiding. Met: Leoniek van der Maarel , Tineke Rodenburg, Stine Jensen Heleen Koppejan Steven Pont @Estherkluwer en Marion Uitslag.
Symposium
Van rouwchaos naar ‘partners in ouderschap’ “Waarom kijken door de ogen van je kind niet werkt”
9 juni 2022 Domstad, Utrecht
Iedere echtscheiding genereert verlies en rouw. De impact van een scheiding is voor de ex-partners nauwelijks te bevatten en vaak zijn de emoties jaren later nog voelbaar. Wanneer een echtscheiding overgaat in een vechtscheiding wordt de emotionele chaos vaak nog groter.
Hoewel het aantrekkelijk is om na een scheiding vooral gericht te zijn op de toekomst, is het essentieel om eerst de voorbije relatie zorgvuldig af te hechten. Dat betekent dat de focus is gericht op het belang van de ex-partners. Zij zullen dus samen centraal moeten staan. Esther Kluwer benadrukt dat een scheiding een veelzijdig verlies is dat rouwen vereist. Onvoldoende aandacht besteden aan dit rouwproces staat een gezond herstel en de opbouw van een co-ouderschapsrelatie na echtscheiding in de weg.
Verantwoordelijkheid nemen is van belang in het kader van ‘zorg voor de ander’ en het behouden van (eigen)regie. Daarnaast wordt ook het belang van vergeven benadrukt. Marion Uitslag licht dit in haar bijdrage toe.
Steven Pont zal stilstaan bij ‘destructief recht’. Als een van de partners niet voldoet aan waar de andere partner recht op denkt te hebben, dan kun je te maken krijgen met een ‘destructief recht’. Zaken worden vereffend ook als dat schade oplevert, zoals we kunnen zien bij ouderonthechting, waar Heleen Koppejan-Luitze uitvoerig bij stil zal staan.
Deze nieuwe visie op het doen stoppen, dan wel voorkomen van (v)echtscheidingen, focust niet langer op het ontstane conflict maar op het verlies dat zich schuilhoudt achter het conflict. Leoniek van der Maarel zal daar in haar lezing dieper op ingaan. Het gebroken hart dient te worden geheeld. In plaats van elkaar los te laten gaan ex-partners een andere verbinding aan als ‘partners in ouderschap’. Dit vergroot de kans op een gelukkige toekomst waarin hun kinderen niet langer worden beschadigd en van beide ouders mogen houden en nieuwe relaties een grotere slagingskans hebben.
Van harte welkom
Bron:
